İçimden Sana GeçenLer

Senin olmak ve benim olman için ne fikirlerimden vazgeçiyorum bir bilsen.
Nedense bir senden vazgeçemiyorum.
Nedir bu işin aslı?
Her geçen dakika, her yazıya dökülen his sonunda
sana olan hayranlığım artıyor.
Sonunu bilemediğim bir işe kalkıştığımın farkındayım.
Ne var ki hangi işin sonunu kesin ve net olarak bilerek başlıyoruz ki?
Sonuçlarını hep başımıza gelince görmüyor muyuz?

Senin başa bela bir tarafın var ki işte o yiyip bitiriyor insanı,
o tarafına bayılıyorum,
eriyip bitiyorum.
Bir virüs gibi damarlarımda dolaşıyorsun.
Seni silmem için şimdi kendimi baştanbaşa yenilemem gerekiyor.
Neden seni unutmak istediğime gelince,
şu kısa zamanımı boşa harcıyorum korkusu,
yavaş yavaş sarmaya başladı artık beni.
Korkum,
hiçbir zaman elini tutamayacak,
saçlarını okşayamayacak olmamdır belki de,
kim bilir?

Ve aklıma gelen hep başıma gelir, bilirim.
Seni bir başkasıyla el ele görmek,
söylediğin şarkıya eşlik edecek dudakların sahibinin ben olmaması
ve teninin sıcaklığını hissedecek omuzların
benim omuzlarım olmayacağını bilmektir belki de yıkan içimi,
çıldırtan beynimi
ve kemiren yüreğimi günden güne,
gizli gizli
ve gecelerce-ki bunları bilmek ölmek demek zaten-.

Boşuna biliyorum kendimi yiyip bitirmem.
Artık hiçbir şarkıyı-en gönül sazımın telini titretenleri dâhil-duymak istemiyorum.
Aşka dair şiirler yazmıyorum örneğin,
aşk üstüne yazılmış romanları, hikâyeleri okuyamıyorum.
Tüm hislerimi belki bir yerde sana söyleyebilirim diye içime atıyorum.
Bu yazdıklarım zaten sana söyleyemediklerim.
Belki söyleyebileceklerim şimdi bir yerlerde,
ki benim hala bilmediğim.

Senin de beni anladığın
ve kalbinin çarpışının benimkiyle aynı frekansta buluştuğu bir gün,
ben de, sana söyleyemediklerimi söylerim belki...
Kim bilir...

yazılar,sözler
kağıt kalem anlamsız geliyor
yoksun..
boşa geciyor gibi geliyor
günler geceler
her dakika her saniye
hepsi heder..

Sadece benim olmanı istiyor
ikimizin birbirimize yetebilmemizi istiyorum.
Beni görünce aynı benim seni görüşümdeki

Kokun dört duvarda,uyukladığın şu koltukta
Mevcut hala yürüdüğün kaldırımda izlerin
Bilmiyorlar terk ettiğini bu şehirden bıkıp ta
adını sevgili diye anıyorlar ya bizlerin..

o çok kötü koyuyor adama...

içimden sana bunlar geçiyor
içimden sen geçiyorsun bağıra bağıra
içimden daha neler geçiyor bir bilsen
kısmet olur da bir gün yüzüne de söylerim belki
o zamana kadar iyi bak kendine aman ha!!!!