éRtéLénmiş ßiR sévqi ßoRçLusun ßna

Ertelenmis bir sevgi borçlusun bana


Sımsıcak kavuşmalar borçlusun


Hiç bir zaman karşı çıkmadım sana


Yürekleri sararmış insanların içinden


Yaşayabildiğim acılar kadar var oldum


Yaşayamadıklarımıda yaşatacaksın biliyorum


Ama haykırabilmek bir uçurumun kenarında


Kahretmek ellerin yaralı yalnızlığına


İste senin farkında olmadan yarattığın eser


Şimdi desem ki terk ediyorum, gidiyorum bu yaşanmışlığı


Umursamayacak mısın?


Hem zaten itilmiş duyguların rehberliğinde yaşanıyor ihanet


Anlasana ertelenmiş bir sevgi borçlusun bana


Denizi mavi olarak görmüştüm ilk kez


Martıları beyaz olarak hatırlıyorum


Öptüğüm ilk kız kayıtlardan silindi…


Sorgulayamadığım sadece çocukluğum kaldı


Ve yüreğim. Ve ellerim. Ve gece. Ve…


Bana inat tüm yaşadıklarım, hep şahitsiz, hep soğuk…


Hep buruk gülüşmelerde kaldı yasadıklarım…


Baharda üşüyüp hüzne sarıldıysam


Güneşe inattır beslediğim kardelen


Oysa oysa hala ertelenmiş bir sevgi borçlusun bana hayat


Ertelenmiş bu yudum sevgi.