Geriye dönüp baktığımda koskoca bir 'sıfır'dan başka birşey neden göremiyorum?Uğruma yaptıkların,uğruna yaptıklarım...Hepsi boşmuş.Her gece ağlıyorum,ağlıyorum ama kime faydası var?Kimseye...
İnsan hayal kurmamalı bence.Adı üzerinde hayal...Gerçekleşmesi imkansız ve zor olan,insanın kendini kandırmaktan başka işe yaramayan şey...Biz seninle çok hayal kurduk...Gerçekleşir sandık.Ama daha ilk başta zorluklar karşısında ayakta durmayı başaramadık ki...Eğer başarabilseydik şu an bu satırları yazıyor olmazdım.Neden yazıyorum bilmiyorum.İçimde kopan fırtınalardan habersizce onun kollarında mutlusun şimdi.Aklının ucundan geçmezken seni hala çok seviyorum.Evet seviyorum.Bunu haykırarak söyleyebilirim.Saklayamam seni sevdiğimi.Duymak istediğin buysa eğer ben pişman değilim seni sevmiş olmaktan.Hala içimde günahsız,tertemiz bir bebek gibisin.Bebeğim*sin benim.Herşeyimsin.Hayatıma anlam katan Sevgilim*sin...Seni çok seviyorum ilk günki gibi...